amin.. deneme dedik. sayısını unuttuk. bazen kelime eksik, bazen duygu. belki de insanları soğuttuk.. “son yaprak” düşmeden elime, okumadım senden başka kelime..

yazmak için aldım telefonu elime. yazdım ama bu değildi isteğim kelime. daldım gittim yine nerelere.. unuttum yar nerede olduğumu. herkeste unutuyor yavaş yavaş. biz başkasında…

sabahı eğitim, kalanı yeğenler, günümüz bitti. her şey aynı gibi, yine dünümüz gitti.. vardım istanbul’ un kalbine. verdim kalbimi, kalbine. baktım gönlüme, sonrada sözüme. uyar…

tam da olacak gibiydi. hayat; mesela yani.. kırmızı elbisesi, şirin gölgesi ve huzurun sesi. anlatıyor en güzeli.. mesai başlasın..

yanların hep huzurdur şimdi. saymayı bıraktın mı gölgelerini? kendi sesini duymak güzeldir orada. gördüğüm kadarıyla, dinlendiren manzara.. kan emiciler. rahat bırakın beni.. en güzeli hayal…

herkesten uzaktayım ama herkese yakın. gülüşmeler etrafımda, mutluyuz bakın. güneş doğdu diye sakın aldanmayın. dün bugündü, yaşarsak bugün de yarın.. gececi geldi, yanım. uykuya akıyor…

yazmaya başlayın eğer ordaysanız. bizce fark etmez, yazmazsanız. ama buraya kadar gelipte yazmazsanız. boşa gider hayaller, hatırlamazsınız.. perşembeye ne ara geldik.. “ben zaten karantinadaymışım”.. gözlerini…

şimdi her kelime yasak gibi, söylemek istemiyorum. uzunca baktım sessizliğe, duymak istemiyorum.. misafirliğim beğenilmedi demek, çok çabuk kapıda kaldım. günü bitirdim kaldırımda bekleyerek, Gölcük manzarasına,…

uzaklarda bir yerleri yıldırımlar dövüyor. kimseye bir şey olmaz inşallah. bir haftada 5 inci PC sıfırlama işlemi. İstemesem de, eski formuma geri döndüm.. webinar eğitim..…

hızına ayak uydurmaya başladım derken. yanağımı sıkıp bıraktın beni. yoruldum nefesimi düzelteyim derken. uykuya bıraktım gözlerimi.. hayat, yabancı yollardan gidip hep patikaya sapmak isteği ile…