yanhak

hızına ayak uydurmaya başladım derken. yanağımı sıkıp bıraktın beni. yoruldum nefesimi düzelteyim derken. uykuya bıraktım gözlerimi..

hayat, yabancı yollardan gidip hep patikaya sapmak isteği ile dolu. sessizliği sevdiğini bildiği halde hep sana uzatıyor mikrofonu..

gözlerini kıstı küçük çocuk. kaldıramayacağı bir yükün altında. Kendi kendine soruyor. neden insanlar soğuk? ne var bu sözün altında?..

sorma baharım gül nerede açtı? gönül her zaman ki gibi yağmura kaçtı..

“yar diye gözlerine baktığım sensin..”

son söz senin hakkın. söyle, hiç kurumasın yanaklarım..

yalansa, yalan de, sevda bu, gönlünde, doğruladığın. imzanı atmadan, geriye bakmadan, yolunu aradığın..