başlangıç. gitmiyordu, yanımda da değildi. bilmiyordu, merak ediyor değildi. iyi bir başlangıç, güzel bir sonuç. ortası karma karışık, ya bat en derinlere, ya da kendinden…

sonra birden kapıyı kapattım, sessiz kaldı düşünceler. ama yine de gitmem lazım, her an açılacak gibi acil çıkışlar, pencereler.

dikkat! “Bir gün unutursa doğmayı güneşUnutursa zamanında batmayıUnutursa zaman geçmeyiUnutursa mevsimler değişmeyi Bir gün unutursa esmeyi rüzgârUnutursa zamanında dinmeyi Unutursa gündüz geceyiUnutursa mevsimler değişmeyi Ben…

anladım bir yerde, bir vakit benden gittiğini. sarıldım duygulara, hayallere, duymak istemedim bittiğini. okuduğum cümlelerin, duyduğum sözlerin ve gölgesinde anıların bir şeyler karaladık kimse görmesin.

yıl 1998 karşı kıyıda, bir binada, bazen açık, bazen kapalı olan perdesi. geliyor habersiz, gidiyor sessiz. sevmek için erken yaşlarda, karşımda gurbetçi gamzesi. bir bakış…

bir kelime bir uyku. uyumalı mıyım? rüyamda beni bekliyor mu ki?.. ———- bakma gözlerime bugün yalnızım. kötüyüm, iyilik yapacak kimse yok yanımda. daha duyamayacaksın özür…

geçmişten hayaller.. yarında seveceğim seni, kara gözlerinden tanıyacağım yine. bu sefer soracağım halini, en uzak yerden değeceğim kalbine..

ateş almaya gelmiş gözlerden bana ne fayda var? yalandım. yalanlandım. sonunda beni terketti dünden kalanlar.. yanımda duran, tatlı tatlı konuşan, bir anda kaybolan, güzellik. adın…

hatalı bir ürün, duygulardaymış sorun. olmuyorsa bu gönül, geri iaden kabul.. ne zaman geldin? nereye gittin yar? gündüz açıktı perden. akşam kayboldu umutlar.. karşımda gülen…

burada artık o halden eser yok. bıraktım sevmeyi, yar el gönlüne kalsın. her zaman yaralanmak değil ki düşmek. bekledim gönül her şeyi kendi anlasın.. teslim…