kuru soğukta hızlı yürüme rekoru kırıyorum kendime ait. yoldan geliyorum. sağda uyuyacak yatak yok mu müsait? son mısranı tamamlamış olacağım. nerede bitirdiğimi hatırlayacağım. adının son…
biZe zahmet eden dilimiz, onu da heveslendiren gönlümüz. güzele güzel demek varken, yalan yanlış konuşur/uruz../ muyuz?. kar gelmiş memlekete, beyazlamış “iyi, kötü ve çirkin”. havayı…
Bitir bu gönlün uykusunu yar. Eylendim durdum mevsimler kadar. Lekeli gözlerim, belirgini görsün. İstanbul sevenleri kavuştursun.. Naz ile girdik söze, Az ile aldık öze, Resmi…
Dahası yağmur. herkes aynı hayale farklı pencereden bakıyor. bize düşen dikenli tel sandığımız yer. kimine düşen saksıların da gül biten odalar. ve yağmur tüm aşıklar…
geldi, kalbinin kapılarını bozan adam. kilidi yok ama açmak istediğinde açamazsın. yasağı yok ama içeri girsen de kendini orada bulamazsın.. “git gideceksen bekleme” diyor, en…
beni bırakmışlar yaban ele. el mi yaban, ben mi odun, belli değil. her havasız kaldığımızda vurduk sahile. yeniden biz bizeyiz değil mi? İstanbul.. ne dağın…
yazdımda, silindi. duyuramadım sana. açık ettim de bilindi. yangınım sana.. deprem../ geçmiş olsun.. kitabı unutmuş sonuna varmadan. bu bir geçiştir aklımı yormadan.. türküler adımızı söylemese…
sesini kıs, cümleni daha bitirmeden. başlangıçlar zordur. korkarsın. acaba geçer miyim? diye geçmişte ki izlerden.. imlası, yazım kuralları, beğenilmeme duygusu. zorluklar diyorum. hep yanımızda ki…
biz sorduk diye mi samsun, dedin ki hamsın. bu yolcu nereye gider? en güzeline nerede yansın?.. ———- daha ben sevdalık bilmem, daha ben sevdalık bilmem.…
El seni görünce güzelliğini sormasın. Yöresine ait türküsünü yakmasın. Aradım bulamadım böyle bir ezgi. Söylemeyecektim ama derdin içimi ezdi.. yüzümü çevirsem sen olmayana. gözlerim uğramaz…
