Damarım neredeydi? Dur. basman mı gerek? Sustum diye beni asman mı gerek? Bilir kişi, her yere, esmen mi gerek?.. ‐——— dönüm noktaları ve geçmiş yansımalar.…

yanlış yerde olmalıyım beni bulamadın. yanlış yerlerde arıyorum seni hala bulamadım. umarım mutlu bitiyordur dünlerin. belki bir gün onları senden dinlerim..

kılıç kuşanıp geldi gönül. olsun. ne zaman güçsüz kaldı akıl? savaşa giden yolun kalemi kırık. düşmana gerek yoktu, onu da bulduk.. duyarlı, ayarlı, sayarlı gündem.…

Bu sessizlik aldı başını gitti. iyi değilsem bile adan akitti.. ne düşüyor ne kalkıyor, hali vakti yerinde sanıyor. kıssadan hisseler yorumsuz. vakit geçimsizlik vakti, vicdan…

hal böyle olunca, el darılır, gül kırılır, gönül savaşlardan vaz geçer. akılda dersen yok. ne olacak o zaman. doğru bizden, biz ondan kaçar.. sen eylül…

düş güzelin hayalinden. huzurun kalmadı kendi elinden. adan küçük bir çocuğun rüyası. o da küstü sana yok artık dönesi.. hallerimiz gönül mirası. yanıldık. sandık. kırıldık.…

düşlerden, hatır gönül işlerden. kaybettik. gelmiş, geçmiş mişlerden..

bir ünlem işareti, yukarı aşağı ok ve yüzde dokuz. kalemi aldım elime izninle, akıl ve gönül yine evde yokuz.. belli belirsiz esiyor rüzgar, sakinliği de…

artıları eksileri gösteren bir tartı, farklı olmaları nispeten şartı olsun..

şimdi çocuğum olsa yaptığı için kızacağım davranışları yapmak insanın kendine küfür etmesi gibi.. alıştırma dönemi. artık maskeyi gözlerime mi taksam..