nefets

Trabzonlu nun iki muhabbeti den biri Trabzonspor. yan yana gelince takım baştan kuruluyor..

dönüş 1 Eylül. sefer İstanbul..

gönüle uzak kelimesi anlamsız. hayali karşımda zamansız. sessizliğin türküleri, yakar bizi içerden dumansız..

yeşilin tonlarına rüyalarımı bıraktım. görebildiğim en uzakta yanlızlığıma ulaştım. burada gölgesini unutuyor insan. bende herkes gibi yağmura karıştım..

Haklı olmak için taraf mı olmak lazım?Yanlış yapanın kızarsın yüzü. Bizi hep bu yarışlar bozdu. Ne kadar alsak ta hep azdı..

ben sana teslim, sen bana küstün. Rüzgar gibi estim. dalgalandım, sustum. biraz nefes alıp, yollara düştüm..


Yayımlandı

kategorisi

yazarı:

Etiketler:

Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir