uzaktan eğitim vermek.. sabahları uykuya doyamamak.. güller açmış yanaklarında, kalabalıkların da. kızma ne olur bana, sustuklarım da. bazen kayboluyorum yazdıklarım da, hatalarımda. ama hep sen…
sabahı gördü gecem. sende sonlandı düşüncem.. seni düşünmek ve yazmak için duraksamak gibi hatalarım var. aslında yazmaya başladığımda sadece kendimi duymaya devam etsem sonu gelecek.…
merhaba.. hayat yolculuğunda bir gün daha seni yalnız bıraktığım için özür diliyorum. bize tanınmış hakların hepsini kullanmamış olduğumuzu umuyorum. belki uzaktan iyi görünen hoş bir…
izini kaybetmiştim sana esen rüzgarın. yine bulurum belki. ama o da yetmez. yarın.. .. bugün yarının arifesi, yarında senin günün. olmasın mutluluğunun tarifesi. hep gülsün…
her şey bir mektupta anlatılacak kadar kısa. ve ben hala mektuptan bahsedecek kadar geçmişteyim. gözlerim, ne gördüğünü bir gün unutacak olsa. rüyalarda arar seni gönlüm.…
.. vakit niyet.. güzel uykundan uyanmalısın. sofraya oturmak için bile olsa. her türlü açlığa dayanmalısın. sana tatlı gelen küfürün gölgesi bile olsa..
gecenin bu saatinde, kimse görmez diye, adını yazsam buraya, bilmeyeceksin. kelimelerin misafirliğine, karanlığın örtüsüne, rüyalarıma, gelmeyeceksin.. Olur ki, yazmayı bırakırım.. Mayıs ın seni bekliyor. inşallah…
nasıl olsa kimsenin kimseye dokunduğu yok. gölgeler içinde kaybolduk. sessizliğimizde geçmişi anlatıyor. yine güzel uykulardan vaz geçtik.. seni görmeyi bırakmalımıyım? yoksa misli ile sessiz mi…
