Birgün karşına çıkarda yolcu, kim olduğunu anlamadan sehir defterini karalarsın.. yağmuru bekliyoruz.. hayırlısı.. bir yaprak düşmeye başladı. gözlerim takipte, gönülde bir ezgi, susabilirdi. aşk dedi…

yarın bir gün daha oldu.. nasip..

unuttuk mu? üşendik mi? yar orada bir yerde. yokluğuna alıştık mı?. aslını bilmeden resmini çizdiğinde, kalp kırıklığı olur karşılaştığın manzara. gölgesinde gördüğünü sevme demiyorum. sevmek…

halim olan başka, selim olan aşka vurdum duymaz. gül desen gülecek gönüle, mutluluk yanaşmaz..

olmazlar kalsa da gönlüme, avare yollarda bulunmak bile hoştu. sahilden esen rüzgarın peşine, yarim İstanbul’ a aldanmak bile hoştu. gidiyoruz ama uzun ince yol bitmek…

yanlış kapının doğru anahtarı olmalı, sev deyince gönül akıl aşka inanmalı..

yanlışlarım ara sıra gözüme batıyor. düzeltmek kolay ama kök nedende yalnızlık yatıyor. serbest kaldık sanki her türlü kuraldan. rahatımızı bozacak diye uzağız halimizi sorandan.. bayramdan…

sessizliğe ikamet eden gönülde yorgunluğa ne çare. alıştıra alıştıra söylese de hayat. kalkamadık yerimizden yürümeye ne çare.. 06.04.2023 şaka gibi ama değilmiş. zalim bizimle eğlenmiş.…

burada kimse kalmadı, sessizlik var imalı.. uykular yarım. sarhoşuz yalnızlığa teslim olalı..

gönüldekileri başkasından duysan güzel gelirdi belkide, hal var halden anlayan, hal var gözden damlayan. aynı kapıya çıkıyor demek ki ikisi de..